Bir çocuk kitabı olarak değerlendirmeyi yanlış bulduğum eser. Yediden yetmişe herkesin okuyabileceği ve okuması gereken bir kitap.
Aslında hepimiz büyüdükçe kaybediyoruz o masumluğumuzu, hepimiz bu dünyanın dertlerine, kazanca veya zevkleriyle kör ediyoruz gözümüzü.
Bir çocuğun düşüncesiyle eleştirmiş yazar bunu.
O gezegenlerde ki kral da sarhoş ta iş adamı da biz değil miyiz halbuki? Oysa yaşamak belki de bir oyuncak için ağlamak ya da bir çiçeğe sevgiyle bağlanmak olamaz mı?
Sadece bu kadar da değil üstelik yazarın anlattıkları.
Burada gerçek sevgiyi görüyoruz, sevmenin emek demek olduğunu o kadar güzel kaleme alınmış ki bu dile hayran kalmamak elde değil.
Yazımı şu cümleyle bitirmek isterim;
"Neresi olursa olsun, bir yerde, hiç görmediğimiz bir koyunun bir gülü yiyip yemediği Küçük Prensi seven bizler için çok şeyi değiştirir."
Büyüdüğüm ve asla senin gibi düşünemeyeceğim için çok üzgünüm Küçük Prens.