" Ne olacağı, nereye varacağı malum olmayan hayatının artık bir mana almaya başladığını görüyordu. Bundan sonra kafası, üzerinde düşünülecek şeyler bulmakta güçlük çekmeyecek ; hisleri, koparılmadan kuruyan meyveler gibi içinde buruşup kalmayacaktı. Sabahları kalktığı zaman " Bugün de her gün gibi. Niçin uyandım?.. Niçin bana kendimi unutturan uykum sürüp gitmedi?" demeyecek, sokaklarda yürürken ayakları isteksiz şekilde kaldırımlarda sürüklenmeyecekti. "
Sayfa 79Kitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.