Maalesef toplum olarak birçok şeyimiz etik değer kaygısı taşıyor. Son zamanlarda sosyal medyada çeşit çeşit yemek paylaşan insanların psikolojisini anlayamıyorum. Neyi kanıtlamaya çalışıyorlar? "Bizde çeşit çeşit yemekler var ve bu varlık içinde patlayana kadar yiyebiliyoruz." mesajını mı vermek istiyorlar? Yoksa bunu ayrıcalıklı bir lüks olarak mı görüyorlar? Eğer o da değilse o zaman yoksulun gözüne sokmaktan keyif alınıyordur. Oysa annemiz yemek yaparken, koku yoldan geçen herhangi birine gitmesin diye pencereyi kapatırdı. Yapılan yemekde komşunun, hastanın payı olurdu. Çocukluk yıllarımdan hatırlıyorum; tandırdan çıkan sıcak ekmeklerin kokusunu alıp gelen köpeğin payını oyun havasında verirdik. Çünkü bize göz hakkı denen şeyi öğretmişlerdi. Doğada bulunan her şeye karşı sorumluyuz ve bu sorumluluk bilinciyle hareket etmeliyiz. Nice yoksul insan kendi evine bir kuru ekmek dahi götüremiyor,nice çocuklar varki doymanın ne olduğunu bilmiyor, aç uyuyorsa ve birileride kendi lüksüyle böbürleniyorsa temelde ciddi bir insanlık problem var demektir. Bir insanın milyonlarca doları olsun, tonlarca altını olsun bir öğünde yiyebileceği bir tabak yemektir. Öldüğünde ise sarılacağı kaç metrelik kefendir. Aleksandr Puşkin'in dediği gibi:"Oyun bitince, şah da piyon da aynı kutuya konur.”