Yolda olmak nedir? Yolun öyküsü nedir bilinmez. Belki de "durumu" sadece yasayan bilebilir. Yola çıkılınca anlaşılır o his. Günümüzün araba, otobüs yolculukları da heyecanlı, keyifli olabilir elbette. Ama şu kitapla yaptığım yolculuğu hiç bir şeye değişemem sanırım. Küçük Yego'cuğun okumak amacıyla evinden uzaklaşması, kısmen tanıdığı, tanımadığı ve çekindiği insanlarla yaptığı uçsuz bir yolculuğa çıkıyoruz Bozkır'da. Peki bu yolculuğu bu kadar özel yapan şeyler ne? Gökyüzü alabildiğince geniş, güneşin şimşeğin sıkıntılarıyla dolu olan bu yolculuğun ne'si böyle ilgi çekici? Yego'cuğun gözü elbette. Ufak bir çocuğun düşüncelerinin basitliği, sağlıklı kırılganlığının dünyasından bakmak o kadar olağanüstü geldi ki bana. Yaşlılarla çocukların hep bir kesişim noktası olduğunu düşünmüşümdür. Aklımda içiçe kümeler oluştu bu kitapla. Bir dedenin torununu kollaması, yaşlıların Yego'ya yaklaşımı, çocuğun gözünden onlara bakış... Elbette kitabı çekici yapan tek şey çocuk gözünün her şeyi mercekle incelerken daldan dala konan uçuş kafası değildi. Yanı sıra Çehov'un gerçekçilikle şiirselliği harmanlayarak sunduğu doğa tasvirleri gözümde o yolculuğu an be an canlandırdı. Kendimi garip bir ritmde, binekte güneşin alnında yanarken, şimşekleri duyarken, ıslanırken, ürperirken buldum. Eğer Çehov okumadıysanız, harika bir yazar tanımanız için kesinlikle kitaba bakmanızı öneririm.

BozkırAnton Çehov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20193,555 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

meltem şen