Stefan Zweig, her okuduğum kitabıyla hayranlık uyandıran bir yazar.İnsana ait duyguları bu kadar dürüst, açık ve cesurca ifade edebilen bir üslup.Ve en basit bir nesneyi bile kelimelerle adeta dans edercesine en küçük ayrıntısına kadar olağanüstü betimlemeler. Kendimize bile itiraf etmekten çekindiğimiz duyguları aslında en insani olağan duyguları çarpıcı bir üslup ve harika betimlemelerle gözönüne serme becerisi.Ama bir yandan da nerdeyse bütün öykülerinin sonunun insanı aşırı hüzünlendiren trajedilerle yarım kalması. Şimdiye kadar yazarın tüm eserlerini okumamayı büyük bir yoksulluk olarak hissediyorum.
