"Mutlak seveceksin beni,bundan kaçamazsın." Kitap başlarda normal bir olay orgusuyle geçmeyeceğini size en başta farkettiriyor,merakıniz artiyo tabi okumak için ,devam ediyorsunuz vee Selim Pusat sahnede bir mesleğe ,işe sadece o anlamda değil,kelime olarak değil ,,davaa ,hayatt olarak bakmış.Dünya denen düzende de hicbirseyimiz yolunda gitmiyor tabiki Pusat davasindan ,hayatindan cektirilmek zorunda kaliyor,oysaki o onun davası,hayatı,kendisi,bütünu.Acılar çekiyor,cektirilmek zorunda kaliyor.Haksızlığı görüyor Ölümü görüyor .Insanlardan ,herşeyden herkesten bunaliyor,suçluyor,sevmiyor,inkar ediyor,düşünüyor,okuyor. Atsız tarihi ,gerçekleri geçmişi gözler önümüze sürüyor.Pusat tarihten biri oluyor ,olmuyor ,Tarihteki ecdadini gözler önüne sürüyor Turklugumuzu ,tutkularimizi,inanclarimizi ,tüm yonlerimizi tümüyle ,,ozguvenli ,kendini biliyor ama bilmiyor gibi de .Kendi nefsiyle kendiyle savaş içerisine giriyor ,kazanıyor kazanamiyor çevreye basvuruyor Ve Atsız tarihimizi ,bizi ,tüm bağlantılı konulari gözler önüne sererken ,çok güzel muhteşem bir ustalikla áşkı resmediyor kitapta resmetmek ne kelime yaşatıyor.Insan durup düşünüyor ne güzel aşklar var,ne güzel duygular var ,yaşanması gereken diye.Çekiliyor ,kaçtıkça bazı şeylerin içine .Ve aşk da oyle kaçtıkça ,çekiliyor,çekiliyor,teslim oluyor sonra inkar etmeye calissa da ,kendini tanımadığını farkediyor çevresinin onu daha iyi tanidigini farkediyor.Davranışlarından cekiniyor o yüzden saklamaya çalışıyor,kendinde ,kafasında çevresinde yediremedigi çok düşünce,şey var kafasında.Kabulleniyor sonra aşkına mektup yazıyor o mektup zaten ahh ahh insani eriyip bitiriyor ,aşk kabul etmeyince daha da ofkeleniyor,vahsilesiyor ama daha da çekiliyor .... Güntulu olmak istiyorum. Olabilir miyim ?diyor insan .Yazarın Atsizin bilgi birikimi ,kelimeleri kullanmasindaki ustalık,bu düşünus,bu yaşayış insan Allahım buyulenmeden edemiyor,etmemeli Kitaptaki mektup ,siir Atsizin kendi hayatındaki öğretmeni idi sanırım ona yazılmış olduğu yönünde yazılar düşünceler şeyler var ,bilmiyorum tam Lakinnnnn ,yaşanmışlık ,hiss ,duygu o kadarr güzellik şeyler varr kiii insan hissediyor,yaşanmamis olsa bilee inşallah yaşanmıştır ,yasanacaktir diyoo insan.Heleee o son sahneler Yarabbim ,kitabin sonunda öyle bir vuruyor ki şair tüm benliginize,Türklüğunuze,tarihinize ecdadiniza ,insan kendinden utanıyor .Kultegin,Cici Yabgu,Cagri Bey,Kürşad ,oruç reis,Cengiz Han tüm hepsi bi anda yanınızda hissediyorsunuz ,Atalarım ,,sizde bir ordu kumandani Ayy Allahım tekrar yasiyo gibi oluyorum. Kurtlar Sofrasi derler ya oyleee.Kitabin son sayfası aşkla kalın ,hem yakan,hem yaktiran tarafı da var gibi bitiyor ,,oo ızdırap kısmı var ya iste oo kelimeee benii bitirdiii ,.Okumanızı çokkk çokkk tavsiye ediyorum

Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201926,7bin okunma

··

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.