Nedense bu kitap bana Fareler ve İnsaların George Milton ve Lennie sini hatırlattı. Tek farkla bu kitapta iki yoldaşın da kaderi aynı sonla bitti. Acımasız Adamların aç gözlülüğünü, doğmaz nefsini çok güzel işlemiş kitabına Vasconcelos. Kendisinin de dediği gibi bu öykü ne mürekkeple yazılmış ne de kanla. Gerginliklerinin tozunda eriyip giden, acılarının ve yorgunluklarının teriyle yazılmış acıklı bir öykü. Hoşçakal Grego, Hoşçakal Joel..
