'Beni öldürmeyen, beni güçlü kılar.' Farklı bir motto. Farklı bir bakış açısıyla polyannacılık. Acılar insanı öldürmeyebilir ama acı sözler... * Nietzsche kızgın, Nietzsche acımasız. Nietzsche, acı söz söyler arkadaş... Çünkü, Nietzsche çekiçle felsefe yapar. Kendisinin belirttiği gibi '' benim hırsım, başkalarının bir kitapta söylediğini on cümlede söylemektir" Ne demek istediğini bu eseri okuyanca daha iyi anladım. Bu Eserinde Sokrates başta olmak üzere Platon, Seneca, Dante, Schiller, Hegel, Schopenhauer, Kant gibi düşünürleri eleştirmekle beraber, çoğunu zihinsel put olarak görüp filozof bile saymamış, deyim yerindeyse hepsi Nietzsche'nin çekicinden payını almış. Bunun aksine Dostoyevski ve Goethe'ye olan hayranlığını ise gizleme gereksinimi duymamış. Özellikle Nietzsche'nin ahlak başta olmak üzere, din, politika, eğitim, sanat, dil vb değerler sistemine yönelik düşüncelerini merak edenler için güzel pasajlar mevcut. Dilini ağır bulduğumdan dolayı bazı yerlerini tekrar tekrar okuma gereksinimi duydum fakat genel olarak akıcı diyebilirim. * Nietzsche derki : Sık sık soruluyor bana, neden Almanca yazıyorum diye, başka hiçbir yerde, ana vatanımdaki kadar az okunmuyorum oysa... Başka bir yerden birisi olarak, ben okudum, size de tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim.