Aslında bakıldığında Ömer Seyfettin hikayeleri diye küçücük yorumlanıp kapatılabilir bir kitap. Fakat kitaba ismini veren Beyaz Lale hikayesi beni hüzünlendirdi hemde fazlasıyla. Yazarın tasvirleri hikayenin içine girmenize sebep oluyor zaten. Bide bu hikaye öz duygularınıza hitap ediyorsa bir başka büyüyor hayalinizde. Benim hayalimde büyüdü ve koskocaman bir dev oldu adeta. Gördüm bir asır öncesini gözlerimle gördüm. Ve diyebilecek tek bir söz harf harf işlendi zihnime... “Zalimler için yaşasın cehennem...” Amin...
