Bazı kitaplar vardır, bitince öylece kalıveririsiniz yerinizde; hareketsiz, şaşkın, donmuş bir halde... Şu an tam olarak o vaziyetteyim. Kitabın ortalarında kafamda bambaşka bir düşünce vardı fakat kitap bitince o düşünceler birden kayboldu. Yeni doğmuş bir bebeğin cami avlusuna bırakılması gibi, uzaydan dünyaya inen bir üçgen kafalı, gökten düşmüş bir göktaşı gibiyim. Evet saçmalıyorum ama bunlar hep kitabın yan etkisi. Hiç böyle çarpıcı bir kitap okumamıştım. Düşünüyorum... Evet, evet okumamıştım gerçekten. Nerden başlayacağımı ne söyleyeceğimi bilmiyorum ama bir yerden başlamak lazım. Öğretmen arkadaşlarımla kitap okuma grubumuz var ve en son okumakta karar kıldığımız kitap bu oldu. İlk defa Zülfü Livaneli okuyorum ve daha kitabın başlarında bu yazarı okumakta geç kaldığımı keşfettim. Harikulade bir dil, muazzam bir kurgusu var. Hatta ilk okumaya başladığımda bende sütlü tatlı etkisi yaptı (◔‿◔) o kadar hoşuma gitmişti yani. Belki bazılarınıza göre abartı gelmiştir ama bende tam olarak uyandırdığı etki bunlar oldu. Çok başarılı buldum kitabı. Polisiye romanı fakat bu kitap bildiğinizi sandığınız basit polisiye romanlarından değil. Sonu öyle bir tokat etkisi yaratıyor ki afallamamak elde değil. Kurgu hiç sandığınız gibi ilerlemiyor. Sağ gösterip sol vurmak sözü tam olarak bu kitaba uygun bence. Ayrıca yazarın anlatımındaki o kendine özgü doğallığı sizde film izliyormuş gibi bir etki yaratıyor. Açıkçası ben okurken film izliyor gibiydim ve itiraf etmeliyim yazarın mizahını çok beğendim. İlk defa bir polisiye romanı okurken sayfalar arasında kahkaha attım.◉‿◉ İçeriğe girip spoiler vermeyeceğim ama okuyacağınıza pişman olmayacağınız bir kitap olduğuna emin olabilirsiniz. Ben çarpıldım siz de çarpılın emi(✷‿✷). İyi okumalar...

Kardeşimin HikayesiZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2019105,2bin okunma

··

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hicret