Körlük, çok beğenerek okuduğum bir romandı. Aynı zamanda Jose Saramago'yu da ilk defa okumuş oldum. İlk olarak kitabın konusundan bahsedeyim. Kitap, trafiğin ortasında bir adamın kör olmasıyla başlıyor ama bu körlük bildiğimiz her şeyin siyah göründüğü körlük değil, her tarafın bembeyaz göründüğü bir körlük. Ardından bu körlük bir salgın hastalıkmışçasına yayılmaya başlıyor ve ilk kör olanlar karantinaya alınıyor ancak ne kadar alınsalarda bu salgının önüne geçilemiyor. Bir kadının kör ve kalabalık bir topluluğu nasıl örgütlediği, insanların, kaybedecek bir şeyleri olmadığında nasıl yobazlaştığını, değer yargılarını yitirip ilkel bir yaratığa nasıl dönüştüğünü çok güzel anlatmış yazar. Ve tabii ki herkes farklı algılayabilir ama bence buradaki körlük, gerçekten içimizde var ve bu körlüğümüzün ne kadar bulaşıcı olduğunu, değer yargılarımızın önünü nasıl kapattığını da okudum ben. Aynı zamanda biyolojik olarak kör olan insanların, yönetimin acımasızlığını bu zamanda fark edişlerini "biz aslında hiç kör olmadık, biz zaten kördük," cümlesiyle tamamlamaları da kitaptaki en güzel ironiydi. Gerçekten de okumanızı şiddetle tavsiye ederim ancak yazarın diyaloglarını bazen anlamak için iki üç defa okudum. Bu yazarın anlaşılmazlığından değildi, yazarın dili oldukça anlaşılır ancak diyaloglar konuşma şeklinde değildi iki kişinin diyaloğu iki sayfa sürebiliyordu hem de hiç satırbaşı yapılmadan. O nedenle takip etmek biraz zor oluyordu. Yazarın "Görmek" isimli kitabını da en yakın zamanda okumak istiyorum. Aslında incelemeyi yapmadan önce filmini izlemek istedim ve filmini de izledim. Oldukça başarılı oyuncular oynuyor ve oyunculuklarının hakkını vermişler. Çünkü bir körü oynamak hiç de kolay değil ama filmi yine de pek beğenmedim, kitabın tadını vermedi. Eğer filmini izlemeyi düşünüyorsanız ilk kitabını okuyun çünkü verilmemiş ayrıntılar her zaman kitaplarda gizlidir;) Herkese iyi okumalar.

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022103,5bin okunma

··

559 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.