Kimseler görmedi ömür hanım, bu dünyadan ben geçtim
İçimde umudun kırk kilitli sandıkları
Elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim
Benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde,
İncelik adına ben geçtim
Yerini bulmamış bir içtenlik, yanılmış bir saygı ve bir hüzün eğrisi olarak ilişkilerin gergefinde
Ördüm ömrümün dokusunu ilmek ilmek
Beni cam kırıklarıyla anımsasın insanlar
Savrulan bir yaprak hüznü ve dağınıklığı ile...
Yükümü yanlış bedestanlara çözdüm
Şükrü Erbaş-ömür hanımla güz konuşmaları
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.