Ziya Osman'da ev, içindeki ailesi, mahallesi ve mezarlıkları, sebilleri, mesireleri ile bir bütün oluşturmaktadır. Ölmekle birlikte yaşayan bir hayat kurmuştur:
"Ben artık korkmuyorum, her şeyde bir hikmet var/(...) /En güzel, en bahtiyar, en aydınlık, en temiz/ Ümitler içindeyim, çok şükür öleceğiz."
Sayfa 197 - Hitabevi
··
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.