“ İşte uçan sandalyeler dönmeye başlıyor ,
işte hızlanıyor ve yüreğimi havalandırıyor ,
işte açılıyor , açılıyor .
Sonuna kadar , en sonuna kadar .
. .
Bu kadar . Yavaşlayacak , duracak .
Binenler inecekler .
Bu defa başkaları binecek .
Sanki çırak olmuşum , sanki şadırvan , sanki ev almışım , sanki felsefe .
Bir kere de ben vursam .
Devirsem şu tavşanı .
Diye diye çıkıp gideceğiz , şu Lunapark ' tan .
Bu böyledir . Çünkü geldik . ”
• Mustafa Kutlu