“Kızıl”,şimdiye kadar okuduğum Zweıg kitapları içinde maalesef en son sırayı aldı...Bu sefer hikaye bana fazla sönük geldi,sarmadı,beğenemedim. Üniversite tıp öğrenimi için geldiği Viyana’da,kendini çok yalnız hisseden Bertold Berger’in bu şehre alışmak için verdiği mücadeleyi anlatıyor kitap...Berger,ergenlikle yetişkinlik arasında bir geçiş döneminde bocalayıp durur.Ne gençtir ne de yetişkin...Kendini kanıtlamak için kaldığı apartmandaki yan oda komşusu hukuk son sınıf öğrencisi Schramek ile kurduğu dostluktan da tatmin olamamış,kazandığı yanlış tecrübeler de onu mutlu edememiştir.Her şeyden vazgeçtiği hatta okulunu bile bırakıp memleketine geri dönme kararı aldığı bir sırada hayatının anlamını bulduğunu düşünür.Kaldığı odanın sahibi kadının 13yaşındaki küçük kızının “kızıl” hastalığına yakalanmasıyla hayatı değişir.Kendi kızkardeşine benzettiği bu kızı başlangıç seviyesindeki tıp bilgisiyle iyileştirmeye çalışır,yanından bir dakika bile ayrılmaz.Günler geçtikçe bu kıza duyduğu masum sevginin aşka dönüştüğünü hisseder.Artık hayatının anlamını bulmuştur.Eskisi gibi amaçsız ve yalnız hissetmiyordur kendini Berger...Ancak günler sonra kendini halsiz hisseder...Halsizliğinin nedeni kızıl olmasıdır...Bir çocuk hastalığı olan kızıl küçüklerde kolay bir şekilde iyileşir.Ancak büyükler,bu hastalığa yakalanırsa ölür...Berger de yaşadığı tüm umutsuzluklarının içinde tam da onu hayata bağlayacak bir ışık bulduğunu sanır ama aslında tutunduğu şey onu öldürecektir... İşte böyle baştan sona aynı düzlükte giden bir hikaye... Çıkarılacak sonuç mu?Hayatta kimseden bir şey beklemeyin.Kendinizle gülmeyi,kendinizle mutlu olmayı,her anlamda kendinize yetebilmeyi öğrenin.Kimseye kendinizi kanıtlamanıza gerek yok.Yalnız kalmamak için bağlandığınız şeyler belki de sizin sonunuzu hazırlıyordur...Bu kitapta anlatılan hikaye üniversite okuyacaklara da tavsiye niteliğinde...Okumak için gideceğiniz şehir üzerinde fazla bir beklentiye girmeyin,sonra hayal kırıklığına uğrarsınız :))) Kitapta sevmediğim yer ise,Berger’in kızıl hastası olan 13yaşındaki kızı duygularına hakim olamayıp dudağından öpmesi...Bence bu tarz pedofili içerikli cümleler edebi kitaplarda olmamalı...Zira hiçbir nedenle mazur görülecek bir durum değil... Zweıg’ın çok daha güzel kitapları var.”Kızıl”dan önce onlara öncelik verilebilir.Okur kalın:))

KızılStefan Zweig · Aperatif Kitap Yayınları · 201929bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.