Gönderi
Bir ya da iki yıl önce Alsancak garında yapılan kitap fuarındaki tezgâhta görerek edindiğim bu kitabı geçenler de ilk defa Almodovar filmi izleyince okumaya karar verdim. Ne büyük eksiklikmiş Almodovar filmi izlememek ve bu kitabı okumamak. Annem Hakkında Her şey filmini izlemiştim ve kitabı okuyunca bu filmin içinde ama farklı bir apartmandaki terastaymışım gibi hissettim.
Otobiyografi olan bu kitap şenliğin boş alanın merkezinin nasıl bulunabileceğini anlamaya çalışıyor. Bir sonla yeniden doğuyor. Yazarın geçirdiği kaza sonucu yüzü tam anlamıyla çirkinleşiyor. Artık bir canavar. Canavarı görmek isteyen aslında onun özünü görmüş olacak. Ona baktıkça güzelleşecek bu çirkinlik. Estetik başka bir boyuta ulaşacak.
spoiler...
Geyik. Doppler kitabında beni etkileyen geyik tüm asaletiyle burada da takip etti. Ros'un da belirttiği gibi tüm her şeyi hakimiyetimiz altına alabiliriz fakat geyiğin o an o yoldan geçmesine engel olamayız. Geyik yaşadı ve onu tanıdı. Tekrardan peşine düştüğünde aslında çirkinliğin kendi kendini kabullenmesini hissettim. Otobiyografi eylemlerin değil iç düşünümün otobiyografisiydi ve geyiğin geri gelişiyle hayatı tekrardan yaşamaya başladı yani sonu, başlangıca dönüştü. Artık cisimleşmiş haliyle var olmuyordu.
·
88 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.