Çok ön yargılı olduğum bir kitaptı. Ama başladıktan sonra kesinlikle neler kaçırdığımı fark ettim.
Biraz abartıldığını düşünüyordum aslında ama şu an hak veriyorum herkese.
Raif Efendi ve onun iç dünyasını o kadar benimsedim ki, o karakter bendim sanki...
Sevgi görmeyen bir insan, bir başkasının sevgisine inanabilir mi?
Kimseye aşık olamayan bir insan, bir gün doğru kişiyi bulursa bunu anlayabilir mi?
