Gönderi
Zor bir kitabın incelemesi
Yazarın okulla ilgili makalelerinden oluşan bu kitap, okulun statükonun korunmasına hizmet ettiğini, okulda öğrencinin sadece öğretmene bağlı kaldığını, okulda geçirilen vaktin, okula yatırılan paranın kayıp olduğunu ileri sürüyor ve okul dışı öğrenmenin daha başarılı olacağını ispatlamaya çalışıyor. Bunun yanında müfredata ve okullaşmanın meydana getirdiğine inandığı gereksiz kurumsallaşmaya eleştirilerini sıralıyor. Hatta daha da ileri giderek okula bölücü, insanları kutuplaştırıcı bi nitelik yüklüyor.
Eğitimin okul dışına çekilmesi için dört şeyin yapılması gerektiğini söylüyor yazar:
1- Eğitim amaçları için kaynak hizmeti, bir şeyi öğrenmek isteyen kişi direkt onunla alakalı kuruma örneğin bir laboratuvara, müzeye, çiftliğe vs başvurmalı ve bunun için bu kurumlara kaynak ayrılmalı.
2- Yetenek Değişimleri, Kişiler yeteneğindeki olduklarını düşündükleri alanların listesini yapmalı ve model olarak hizmet ederek öğrenmek isteyenlere öğretmelidirler.
3- Akran Eşlenimi, (benim mantıklı bulduğum, uygulanabilir yöntemlerden) öğrenmek istediği konuyla ilgili nedenini, niçinini sorabilecekleri aynı konuyu öğrenmek isteyen kişilere erişim sağlama imkanı tanınmalıdır.
4- Serbest Eğiticilere Kaynak Hizmeti.
Son olarak şunu belirtmekte fayda var, yazarın okula yaptığı eleştiriler kısmen yerinde olsa da okulda verilen eğitimin ikamesine yönelik tavsiyelerini pek uygulanabilir bulmadım. Kitabın dili de oldukça ağır, pek çok bölümü iki kere okuyunca anlayabildim. Ancak bunun temel sebebinin çeviri olduğunu düşünüyorum.
Farklı bir bakış açısı kazanmak isteyenler okuyabilir.
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.