• Kızıl - Stefan Zweig: "çocuksu" genç Berger'in üniversitede tıp öğrenimi görmeye geldiği Viyana'da yalnız kalır ve büyük bir istekle sarıldığı aynı zamanda hayallerini süsleyen tıp eğitimini bırakma noktasına gelir. Tam da o günde kızıla yakalanan ve yardıma muhtaç küçük kız onu yaşama geri çağırır... Çocuksu olduğu için, yaşını ve cinsiyetini yansıtmadığı için sürekli yakınan bir karakter Berger. Öncelikle Stefan zweig artık en sevdiğim yazar oldu sanırım, çünkü her kitabında kendimden bir şeyler bulabiliyorum sanırım bu yüzden onun kitaplarını büyük bir zevkle okuyorum ve hoşnut kalıyorum. Ayrıca söylemeden geçemeyeceğim Stefan'ın bu kitabı beni o kadar etkiledi o kadar duygulandırdı o kadar içime işledi ki... İlk defa bir kitabı okurken beni bu kadar duygulandırdı ve kitabın içinde ki bir karakter gibi hissettirdi, sahiden okurken ağladım ve gözlerim sıkça da doldu. (Çizdiğim cümleleri okurken de ağladım ayrıca.) Zweig o kadar masum, nahif, kırılgan bir karakter yaratmışki okurken Berger'i göğsüme sokup sarıp sarmalayasım geldi ve tüm kötülüklerden, üzüntülerden sakınmak istedim. Ayrıca yaşadığı ve istediği aşk da bir o kadar nahifti, karakterin düşünceleri de aynı zamanda beni bu kadar kendine bağladı. Çok üzücü (çok üzen ve etkileyen bir kısmı var orayı kendiniz okuyup görmelisiniz.) ama harika bir eser bırakmış zweig, akııp gitti. 10/10 kesinlikle okuyun diyorum. Belki de çoğu kişi Berger'de kendini bulur. Benim bulduğum gibi. İçime işleyen bir kitaptı keyifle okuyun. Barışla kalın