Mayıs sayısı çıkmadan nisan sayısını bitirmiş olmanın haklı gururunu yaşıyorum:-) Ahmet Arifle başlayıp Orhan Veli ile biten bi dergi kötü olabilemezdi hem de Alpay Erdem 'in Sinekli Solucanlı mide bulandırıcı yazısına rağmen... Ahmet Arifi yakından tanımak güzeldi ve korona günlerinde umut aşılayan bir çok yazarı okumak ama bu sayının en büyük alkışı Besim F. Dellaloğluna, çok güzel bi ropörtajdı. Tabiki Hakan Karataş çizimi ve canım Murat Menteş yazımı ile Hannah Arent hayali röportajı da insanlığa,ahlaka, doğruya, iyiye ve yalnızlığa dair çok şey kattı bana.
Bunca zor şartlara rağmen bu derginin okuyucuya ulaşmasında emeği geçen herkese sevgiler, selamlar, teşekkürler..