Bazen oyle şeyler yaşarız ki içimize oturur hüzunlendirir ağlatır kagreder yıpratir. O an yanimızda biri olsun isteriz, onunla konusabilmek ve rahatlamak en büyük huzurumuzdur. İşte bir de kimse yoksa yanımızda ki en acısı budur. O zaman vay halimize, vahlar halimize.