Bir kadın, bir erkek, bir kadın daha ihtimali ve otel odası. Elindeki tüm somutluk bunlar, bekleyiş ve unutuş üzerine diyaloglar kuruyorsun. Kelimeler tek başına anlamlı, cümleler de öyle; bağlama geldiğimizde ise ortada öyle bir şey yok. Harflere bir-iki mercek geriden baktığında zaten eğreti duran anlam hepten yok oluyor. Devam ediyorsun, hah tamam şu an oluyor düşüncesindesin ve işte yine bir boşluk, düşüş. Bu tarz yazarların anlanmak için yazdığına inanmıyorum asla ya da o nadiren çıkan anlamak için diğerlerinden daha büyük bir güç sarf edip şöyle böyle bir yakıştırma yapabilenleri ayıklamak istemiş. Tüm kitap genelinde konuşursak eğer bildiğim tek şey benim o azınlık kesimde olmayışımdır. Hatta onların sadece hayatlarını belli bazı yazarların yazınına harcamış ve yazarın mürekkebini kendi kanına karıştırmış okur veya eleştirmenler olduğunu düşünme raddesine varabilirim.

Bekleyiş UnutuşMaurice Blanchot · Monokl Yayınları · 2018695 okunma

·

59 görüntüleme

Yaren

@peyase ·

11 Mayıs 2020 17:49

Alıntılar çok güzeldi incelemeni okumak üzdü. Yine de sana inceleme yazdırabilmiş yazarın başarısını kutlamak istiyorum. :P

Yağmur.

@pluienoire ·

11 Mayıs 2020 17:58

Kitaptaki diyaloglar çok güzel Yaren, bekleme ve unutma üzerine cümleleri anlamaya çalışırken kafa yoruyorsun bu konularda ancak ortada söylenecek bir şey var ve iki karakter de sürekli o şeyin etrafında dönüp duruyor gibi hissettiriyor okurken. Hahah kesinlikle o yönden bir alkışı hak ediyor bence de :D +Ayrıcaa senden de uzun zamandır inceleme okumuyoruz, lütfen ama daha düşünceli olalım :P

6 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yağmur.