IMF ve Dünya Bankası'nın sermaye akışını tersine çevirdiği (diğer bir deyişle Üçüncü Dünya'dan verdiğinden çok daha fazla para almakta olduğu) gerçeği, bu kurumların yardım için faaliyette bulunduğuna inananların aklını başına getirdi. (...) Yirmi yıllık yapısal uyum sadece borç krizini çözmekte başarısız olmakla kalmadı, milyonlarca insanın acı çekmesine ve zenginle fakir arasındaki uçurumun büyümesine neden oldu. Washington merkezli bir grup olan Development Gap'in 1999'da yaptığı bir çalışma, Yapısal Uyum Programları'nın 70'ten fazla Afrika ve Asya ülkesinde 1990'ların başındaki etkisini inceliyor. Çalışmaya göre, bir ülke Yapısal Uyum Programı'nı ne kadar uzun uygularsa borcu o kadar artıyor. Development Gap, Yapısal Uyum Programları'nın "ülkeleri borç, uyum programı, zayıflayan bir yerel ekonomi, artan savunmasızlık ve daha fazla borçtan oluşan trajik bir döngüye ittiği" uyarısında bulunuyor.
Garip ve utanç verici bir manzarayla karşı karşıyayız. Afrika'nın dış borcu, Dünya Bankası ve IMF'nin ulusal ekonomileri yapısal uyum programlarıyla yönetmeye başlamasından bu yana % 400 arttı.
Sayfa 46Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.