Gönderi
Varvara Dobroselova ve Makar Devuşkin'in mektuplaşmalarından oluşan insancıklar Dostoyevski'nin ilk kitabı olma özelliği taşırken benim de okuduğum ilk Dostoyevski romanı oldu. (Okuduğum çizgi roman uyarlamalarını saymıyorum) Okuduğumda da oldukça hayıflandım ve geç başladığıma üzüldüm açıkçası.
Kitabı okurken iki karakteri de sevmediğimi ve onlara ısınamadığımı itiraf etmek istiyorum. Bu kitabın sonuna kadar da devam etti ve hala bu iki karakteri de sevmiyorum. Gerçekten de oldukça itici bir yanları var. Mektuplaşırken Varvara'nın Makar'a bazen kızarca yazması veya yaptığı diğer şeyler bu karakteri sevimsiz buldurdu bana. Aynı şekilde Makar'ın da davranışları ve vurdumduymaz ve savurgan halleri apayrı bir vahimlikteydi. Bu durum bende kitaba karşı daha bir ilgi uyandırarak sonunu aşırı derecede merak ettirdi. Bu iki karakterin de nasıl bir sonla karşılaşacağı üzerine sayfaları çevirirken yoksullukla karşılaşmak ve borçlar ile yapılan mücadele bana kendimi orada hissetirrmedi desem yalan olur.
Oldukça ustaca yazılmış olan bu eser Dostoyevski'nin ilk eseri olması haliyle de hayran bıraktı kendisine. Olayların başlangıcı, gidişat ve sonu itibarı ile çok iyi bulduğum ve sevdiğim insancıklar kitabı gerçekten de okunmaya değer.
·
15 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.