Kitap beklentimi karşılamadı, kadın meselesine ağırlık verildiğini düşünüyordum ama daha çok anarşizm propagandası gibi bi şey okudum. Kadın meselesine anarşizm olmadığı için ortaya çıkmış küçük bi aksilik muamelesi yapması beni çok rahatsız etti. Kadın sorununa ve bütün sorunlara getirdiği tek çözümün kendi ideolojisinden ibaret olması çok sığ. Kadın sorununu diğer izmlerden ayrı olarak ele almadıkça hiçbir ideolojinin tek başına kadın sorununa çözüm getireceğini düşünmüyorum, feminizm zaten bunun için var. Bu kadın meselesini dert edinen herkesin kendisini feminist olarak tanımlamak zorunda olduğu anlamına gelmiyor tabii ki, sadece kadın meselesini bu kadar basite indirgemenin "E zaten anarşizm gelecek kardeşim dünya huzura erecek kadınlar hiç ezilmeyecek ortak hedefimiz mülkiyetin kaldırılması devletlerin yok edilmesi falan olmalı" gibi tek ve -kadın meselesi için- işlevsiz bi çözüm önermenin yanlış olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden kitap beni tatmin etmedi. Evlilik bölümünde yazdıklarına nerdeyse harfi harfine katılıyorum nokta atışı tespitler sorunun kaynağına cesurca dokunması gayet doyurucuydu sorunu da çözümü de çok net koymuştu ortaya. Ama maalesef diğer konularda sorunu koyup çözüm olarak anarşizm reklamının ötesine gidememiş. Evlilik hakkında yazdığı her şey mutlaka okunmalı ve içselleştirilmeli. Bütün suçların insan doğasından değil sistemden kaynaklandığını eğer kanunlar ortadan kalkarsa cinayetlerin, tacizlerin, gaspların, şiddetlerin tak diye bi anda kesileceğini iddia etmesi; genel olarak insanları değil hep ve daima sistemi suçlu göstermesi de yine çok sığ bulduğum bi bakış açısı. Suçun nedeni kanunlar değil kanunların ortaya çıkmasının sebebi suç işlenmesi bu çok basit bi muhakeme. İşçilerin, ezilenlerin -buna kadınlar da dahil- yaptığı her şeyi "ama sistem onu eziyor" diyerek aklayamayız sonuçta bilinç ve irade sahibi insanlardan bahsediyoruz. Yani sonuç olarak bahsettiği her şeyin sorumlusu olarak tek bi şeyi gösteriyordu ve tek çözümün anarşizmin gelmesi gerektiğine bağlıyordu. Bu yüzden kitabı yetersiz ve sığ buldum. Yine de yaşadığı döneme karşın yazdığı-söylediği şeylerin ne kadar cesurca olduğunu söylemeye bile gerek yok, bahsettiği çoğu şeyi bugün bile söylediğimizde topa tutuluyoruz. bu yüzden söylediği her şeye ve ideolojisine vebalı muamelesi yapılmasına rağmen çekinmeden fikirlerini savunmasına çok büyük bi saygı duyuyorum.

Dans Edemeyeceksem Bu Benim Devrimim DeğildirEmma Goldman · Agora Kitaplığı · 20061,426 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Handan