Bir devrin kapanması, büyük bir çınarın devrilmesi gibi, çocukluk dönemini dedelerinin yaninda geçiren, benim gibi insanlar için; hayatı boyunca bir kerecik olsun kızmamış, her istediğimi yapmış ilk arkadaşımın bir anda çekip gitmesi
Saf acıdır...
Başka tanımı, izahı yok. Hani şu vardır, karakterinizi olusturan yapı çocukluk zamanlarında verilen sevgiyle direk baglantılıdır ve bilirsiniz, dedeniz, sizin mimarınızdır da aynı zamanda ve onun ölmesi, özünüzden bir parçanın kaybıdır aslında ve bu yüzden sizden bagımsız vucudunuzun tepki verdigi bir acıdır.
Saf acıdır...
Kocaman evin her odasıyla, bahçede elleriyle ördüğü her duvarla, kendi diktiği veya aşıladığı her ağaçla ilişkilendirilmiş çocukluk anılarını geri dönüşsüz bir kutuya atmak...dünyanın bütün sabahlarının geri dönüşsüz olduğunu bir kez daha anlamak.
Acıların en safıdır...
Umarım gittiğin yerde huzur bulursun ve orası cennet olur dedem. Gerçekten ailemizin direğiydin umarım sensiz üzerimize yıkılmaz her şey.
Hakkını helal et.
Gerisini hepimiz biliyoruz.
Hoşçakal. 12.05.2020
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.