Kitaptan önce aynı isimde bir Ümit Yaşar Oğuzcan şiiri olduğunu hatırlatayım
"Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın.
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın;beni sensiz bıraktın.
----------Beni Kör Kuyularda
Kitabın isminde de anlaşılıyor yarım kalacağımız...
İçerik olarak öfkelendiğim bir kitap oldu. Acaba yazar ne zaman sağlayacak adaleti dedim durdum hep.
Güldiyar . . .
Ne geldi başına, kim ne yaptı sana. Cevabı sonsuza kadar bilinmeyecek bir soru!
Annenin sana olan sevgisi ve duruşu annemi hatırlattı bana.
Aniden anneni kaybetmen, başına gelenler ve babanın bu kötülük çemberine karşı koyamaması . . .
Sorularla dönen çark ve beklediğim ölümün
"Karanlık çarkların arasında, çarkın öğüttüğü insanlar, yarım kalmış sevdalar ve parçalanmış hikayeler...."
Lakin insanlar, birbirlerini öğüten ama bir gün sıranın kendilerine de gelebileceğini asla düşünmeyen insanlar...
Ah Halil....
Sen diyorsun ki;
"Kötüler gelip bize kötülük edinceye kadar iyidirler. Başımızın üstünde yeri vardır..." Çok haklısın
Ve yine Hâlil ;
"Ben kötülük edenle, kötülüğe maruz kalana aynı yüz ifadesiyle bakamam, her ikisinde de gülümseyemem.
Bunu yaparsam o zaman da kendi yüzüme bakamam."
Siz Yaşayanlar Çok Tuhafsınız !
Gögünüz Mavi Umudunuz Baki Kalsın
