Jean Pucelle XIV. yüzyıl başlarında özgün fikirleri olan yete-
nekli bir tezhipçiydi. Eserleri arasında iki ciltlik Belleville Dua Ki-
tabı (Bibliotbeque Nationale, Paris) vardır. İlk ciltte Pucelle, Yedi
Ayin ve üç İlahi ile dört Temel Erdem arasındaki ilişkiyi ve Eski
Ahit ile Yeni Ahit arasındaki figürel ilişkiyi gösteren Zebur resim-
lerini açıklar. Pucelle'e göre, bir şey anlaşılmaz görünüyorsa, okur
anlamı aramalıdır; ve onun resimlerle süslediği Zebur'da anlaşıl-
maz bir şey olduğunda da kendisi bunu açıklar. Pucelle'in açıkla-
ması, "Yeni Ahit, Eski Ahit'teki simgeler içerisinde tamamıyla var-
dır" gibi bazı genel ilkelere dönüşmüştür. Örneğin Pucelle, her ay
için "gizli" peygamberliği bir Havari tarafından bir inanış şartı ola-
rak anlaşılan bir peygamber olduğunu yazar. Ancak karmaşık sim-
geciliğe özgü bir örnek arıyorsak, en iyisi Pucelle'in, İncil'in Dört
Yazarı'ndaki resimleridir: