Victor Hugo bu eserinde idam cezasına karşı çıkmış. Bir insan ne suç işlerse işlesin idamla cezalandırılmamalısını, iyileştirme yapılarak topluma kazandırılmasını savunmuş. Toplumun idam edilen mahkumu zevkle ve heyecanla izlemelerini eleştirmiş. Bir mahkumun ne zaman öleceğini bilerek o ana kadar hissettiklerini ve gözlemlerini kaleme almış. Kendi düşünceme gelirsek, yazara bu konuda katılmıyorum. Masum insanların canına kıyan bir caninin yaşamaya hakkı olduğunu düşünmüyorum. Topluma kazandırılmaları, (mümkün mü bilemiyorum) masum insanları öldürmüş, onlara zarar vermiş oldukları gerçeğini değiştirmiyor. Ama adalet sistemini düşünürsek, masum ya da iftiraya uğramış bir insanın idama mahkum edilmesi ihtimali de yüksek. Ayrıca toplumu da ölümden zevk alacak hale getirme ihtimali var. Bu yüzden etkili bir çözüm değil. Ama böyle insanların canının, zarar verdikleri masum insanların saç teli kadar değeri yok benim için.

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023120,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melis Arslan