Kendimi tanıdığım anlar elime uzatılan kitaplar bunlardı. Bir bilinmez ıstıraplar içinde kıvrandığım an, bana teselli veren, küçülüp büyüyen ve bir dağ olan içimdeki kin duygusunu yok eden yine onlardı. Annemin gözyaşlarında, kardeşimin yetimliğinde, onların sayısız isi vardı. Onlarla büyüdük, onlarla hayatı sevmeye çalıştık. Yoksa bugün bir cani, bir katil olabilirdim.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.