Yakub - aleyhisselam- dedi ki;
-Ey Rabbim! Şu ihtiyar, perişan halime rahmet etmez misin? Gözlerim gitti, belim büküldü, ne olur yavrularımı bir kerecik daha gösterde onları kucaklayayım, yüzüme süreyim, sonra yine ne murad edersen yap.
Cebrail;
-Ey Yakub müjde! Dedi. Allah sana selam ediyor ve diyor ki: değil mi ki bana böyle bir niyazda bulundun, eğer onlar ölmüş olsalardı bile diriltir sana kavuştururdum ve gözlerini ruşen kılardım.
Sayfa 216Kitabı okudu
··
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.