Balzac’ın ‘İnsanlık Komedyası’ içerisinde ayrı bir yer ayırdığı üçlemenin ‘On Üçlerin Romanı’nın son kitabı ‘.Altın Gözlü Kız” Roman 1835 yılında yayımlanmış. Diğer ikisi; Çakalların Başı Ferragus ve Langeais Düşesi. Üniversite Yayınlarından, Cemil Meriç çevirisinden okuduğum romanın giriş kısmı roman tarihi ve Balzac hakkında önemli bilgiler içermektedir. “Zaaf, kuvvet, sefalet, neş’e ve riya maskeleri. Hepsi de bitkin, hepsi de nefes nefese bir hırsın silinmez izlerde damgalıdır. Ne istiyorlar? Altın veya zevk.” Böyle tanıtılır bize hikayenin geçtiği Paris. 19. yüzyılın ilk çeyreği, zevk ve sefa peşinde olan burjuva ve aristokratlar, altın gözlü (adını öğrenemeyince bu adı takarlar) güzeller güzeli bir kız ve onu elde etmek için yarışan çapkınlar… Bu konudaki başarıyla ünlü bir genç olan Henri de Marsay’in bu genç kıza ciddi bir şekilde aşık olmasıyla işlerin rengi değişir. Ama bu kız aşılması neredeyse imkansız bir hale içerisindedir. Nedir bu güzel altın gözlü kızın (Paquita) gizemi? Kızın evinde kaldığı Markiz (ki o da bir kadın) bu kızı neden bu kadar çok sevmektedir? Bu hastalıklı korumanın nedeni ne olabilir? Aşk engel tanır mı? Sevgili uğruna neler yapılmaz ki? Bu arada belirtelim ki Henri gayri meşru bir soylu yani piç bir soylu. Dönemin sapkınlıklarının ve zenginlerin zevkleri uğruna neler yapabildiklerinin bir örneği. On üçlerin son kitabı olmakla birlikte, diğerlerinde olduğu gibi önsözde ya da romanda onlara yer verilmemiş. Acaba yokluklarının nelere mal olduğunu düşünmemizi mi istedi üstat?

Altın Gözlü KızHonore de Balzac · Dorlion Yayınevi · 2018517 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AdemYıldırım