Alışkanlıktı bizimkisi çok eskilerden kalma.
Yıktığımız kiremitleri yeniden dizdiğimiz gibi, yıkılan hayalleri yeniden kurabileceğimizi sandık hep. Yüze kadar sayıp saklananları ararken öğrendik mesela kaybolan yılları aramayı. İçimizde açılan yaraları, dizimizdeki yaralar gibi sandık. Geçer dedik; yanıldık... Top peşinde koşarken öğrendik arkadaşım biz yarınların peşinden koşmayı.. Kör ebede öğrendik mesela, gözü kapalı her derde kucak açmayı. Telden bir arabaya yükledik tüm umutları. Taşır sandıkta biz, yanıldık arkadaşım yanıldık... Hele bir de gülüşlerimiz vardı ki sorma, sanırsın her gülüşümüzde bayram sabahına uyanırdık. Hayatı başucumuzdaki bayramlık pabuçlarımız sanırdık ya biz.. . Sahi ; ne ara yalınayak kaldık...
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.