Bir kadın düşünün yıllarca kocasının eziyetlerine maruz kalmış, ağlamaya alışmış, ve bu hayatı kabul etmiş.
Ve bir çocuk düşünün babasından sürekli dayak yemiş ta ki bu duruma karşı çıkana kadar.
Sonra büyümüş genç olmuş benliğini aramaya karar vermiş. Başlarda 'herkes' e uymuş. Ama 'herkes' kendine uymamış.
Arayışını kitaplarda bulmuş; haksızlığa boyun eğmemesini anlatan yasaklı kitaplarda. Gizli gizli okumuş tabi.
O bunları yaşarken anası çok endişelenmiş, korkmuş niye benim oğlum da herkes gibi değil diye. Anlatmış anasına her şeyi. Zulmü, haksızlığı, adaletsizliği, yaşamanın bu olmadığını, hayata bir anlam katmanın gerekliliğini.
Anası tedirgin olmuş tabi. Ama aklına da yatmış. Kendi hayatına bakmış ve düşünmüş kimseye faydam olmadı, ne isem öyle kaldım diye.
Sonra bu genç, arkadaşlar edinmiş kendine. Hepsinin hayatı haklının hakkını arama mücadelesiyle geçmiş ve bu uğurda ayrılığı, sürgünü, ölümü göze almışlar.
E tabi ana bunların hepsini görmüş. Başlarda sadece dinlemiş sonra kendi de onlara katılmış, bu mücadelede o da bayrak taşımış hem de 'sonuna kadar'.
Bu kitap aslında birçok konuya parmak basar. Benim hoşuma giden boyutu ise bir insanın hayatına anlam katmasının anlatılması.
Aslında kaderimiz olarak düşündüğümüz hayata mecbur kalmayıp başka kaderleri kendimize çizebileceğimizi gösteren Pelageya, Pavel ve arkadaşlarının umut dolu romanı.
Okumanızı çok tavsiye ederim :)
Kitapla kalın..
Maksim Gorki
Ana
·
23 görüntüleme
Ve zarif şairin de dediği gibi:
'Kim çizebilir senden başka senin yaşamını' 🌱
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.