Böyle başlangıçlar beni yaralıyor: "Bill öldü." Yıllar önce Albert Camus-Yabancı kitabı da böyle yaralamıştı girişiyle. Savaş şartlarının getirdikleri ve daha çok götürdükleri anlatılıyor, gerçekçi ve üzücü bir kitaptı. Ama savaşı iliklerime kadar hissettim diyemem. Duygu aktarımı mı yetersizdi, çeviri mi yetersizdi yoksa istemsiz bu tarz okuduğum kitaplarla mı karşılaştırdım bilmiyorum. Anlatılan hikaye çok daha etkileyici ve çarpıcı hale getirilebilirdi diye düşündüm okurken, duygular arka planda kalmış gibiydi. Şaşırtan yerler de vardı elbette ama akıcı denebilecek bir kitapta biraz daha heyecanlanmak istedim sanırım. Yine de güzeldi, üzdü azıcık.