“Senin kabın küçükse deryanın bunda günahı ne?” Selamlar! Ramazan ayı boyunca okumalarıma ara vermiştim. Lakin kim tarafından seçildiğini bilmediğim bir koli kitap beni bulana kadar. Esasen okumaya başlamayacaktım ama üç tanesi o kadar cazip göründü ki dayanamayıp okudum. 1. kitapKonuşmanın İmkansızlığı Üzerine Bir Diyalog Anlamakta ve anlaşılmakta zorlandığımızdan yakınır dururuz. Kitabımız bu minval üzerine karşılıklı bir sohbet şeklinde ilerliyor. Konuşma esnasında insanların birbirlerini asla tam olarak anlayamayacaklarından hatta gerçekliği sözcüklerle karanlığa bozduğumuzu anlatıyor. Kitaptaki bu düşünceyi -kimsenin birbirini tam olarak anlayamayacağını- üniversitedeyken düşünmüştüm. Her insanın sözcüklere yüklediği anlamlar ve sözcükler üzerine deneyimleri o kadar farklı ki bu sebepten her sözcüğün aslında kişi sayısı kadar anlamı var. Sözcüklerin kendi anlamlarının yanı sıra bizim için ifade ettiği anlamları ile birlikte kullanıyoruz. Konuşmak, karşılıklı söylenenlerle ilerler bunun için de iki insanın karşılıklı olarak birbirini anlaması gerekir. Bu anlamanın tam olarak asla gerçekleşmeyeceğini vurguluyor kitap. En genel hatlarıyla bu şekilde olsa da kitabın içeriğinde en değerli alıntı, Mevlana’nın sözüydü benim için. “Senin kabın küçükse deryanın bunda günahı ne?” Kaplarımız o kadar küçük ki büyük resmi göremiyoruz. Göremediğimiz için de daha dikkatli bakmaya çalışıyoruz. Dikkatli bakmanın en büyük çıkmazı daha detay görmektir. Gördüğümüzün giriftliği, karmaşıklığı bizi korkutuyor. Asla anlayamacağımızı varsayıyoruz dünyayı. Dünyaya o kadar yakından bakmaya çalışıyoruz ki yakınlaştıkça gerçeklikten kopuyoruz. Kabahati de dünyada buluyoruz, kolayı seçerek. Oysa o sığ, dar kaplarımızla deryadan alamadıklarımızda günah bizim.

Konuşmanın İmkansızlığı Üzerine Bir DiyalogOsman Çakmakçı · İş Bankası Kültür Yayınları · 20211,131 okunma

·

10 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba Türker