Hafifçe geri çekildi ve saçlarımı okşadı. “Krişna seni seviyor.”
Nefes almakta güçlük çekiyordum. Tutuşu acımasızdı.
“Birinin seviyor olması iyi,” dedim nefessiz bir şekilde.
“Sana seni sevdiğimi hiç söylememiş miydim?”
“Hatırladığım kadarıyla hayır.”
“Ah,” ölümcül bir sessizlik. “Unutmuş olmalıyım.”
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.