Cevat Rifat, hayatımda ilk kez karşılaştığım, adını Mayıs'a kadar duymadığım bir yazardı. Kariyerindeki Harbiye mezunluğu sonrası Edirne harekatına, oradan Balkan harplerine ve Bulgar esaretine derken bende bir ilgi uyandı. Hele ki Sina cephesine gitmesi ve Yahudi casusları kurşuna dizdirmesi ile iyice ilgim açığa çıktı. Kurtuluş Savaşı'na katılıyor, 12.000 kişilik kuvvetiyle Fransızları bozguna uğratıyor ve savaş kazanılınca da bazıları gibi isyan edip, “Bu savaş benim sayemde kazanıldı!” demek yerine istifa ediyor, kendisine ihtiyaç kalmadığı için. Onun yeni amacı cephede kullandığı kılıcı şimdi farklı bir cephede kalem olarak kullanmaktır. Öncelikle yazdığı Türkçü yazılar ile sonrasında Necip Fazıl ile yazdığı İslami yazılar görülüyor. O zaman da insanlar bir savaş içinde veya savaştan yeni çıkmış, tabi gidip Milliyetçi yazılar yazacak diyebilirsiniz ama meclise dahi girip başka milletlerin esaretini isteyen, Milli şuurun bir getirisini olmayacağını savunan insanlar olduğunu -şimdi bile- düşünürsek, yazara bir hayranlık duymamak ikiyüzlülük olur. Kitabın bir diğer yanı da şehit saydığım, zehirlendiğini düşündüğüm ve bu düşünceden bir an bile ayrılmadığım, Filibeli Ahmet Hilmi sonrası bir yazarın Masonluğu bu kadar derinden irdelemesi ve özel bazı vesikalar ile isimler. Eh, ne demişler: Allah doğruların yardımcısıdır. Biliyorsunuz eser iki ciltlik bir birleşim aslında. Bize genel olarak ne anlatıyor peki? Türkiye’de Masonluk ve Siyonizmin tahtını ve sömürücü gücünü, yaşayan ve yaşamış en sağır sultana bile duyurmayı amaç ediniyor. Batıl, yıkılmaya mahkumdur. Doğru, yani Hak elbet galip gelecektir. Müslümanlık, son zamanlarda üzerine en çok oynanan, gerici olduğu addedilen, hatta beğenilmeyen, günümüzde kendi insanımızın bile İNANÇ ÖZGÜRLÜĞÜ yasasını kendi de bilmesine rağmen, kötü gözle bakılan bir din haline getirilmeye çalışıyor. Halbuki İslamiyet; çalış, ilerle, başar diye emrederken bu dinin kutsal kitabı, ki aynı zamanda kız kardeşimin de adıdır, İKRA yani OKU diye başlıyor. İlk inen ayet budur. Böyle bir kutsalı reddetmek de acziyettir, çaresizliktir, karakter yoksunluğudur. Önceliğimiz her zaman SAYGI olmalıdır. Biz böyle yetiştirildik. Güzel ve dolu dolu bir kitaptı. Tavsiye eder, iyi günler dilerim..

Türk Oğlu Düşmanını TanıCevat Rıfat Atilhan · Sinan Yayınevi · 19969 okunma

·

85 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.