Sisifos Söyleni, Albert Camus'nün "saçma" felsefesi ve intiharı ele aldığı felsefi bir denemedir. Bu denemede yaşamın anlamsız olduğu, bir Tanrı'nın, dolayısıyla hayat sona erince gidilecek başka bir alemin olmadığı düşüncesindeki "uyumsuz" insan için gerçekten hayatın yaşanmaya değip değmeyeceği sorgulanır. Yine "uyumsuz" insan için intiharın bir kurtuluş olup olmayacağı meselesi ele alınır. Camus, Yabancı romanıyla somutlaştırmaya çalıştığı felsefesini Sisifos Söyleninde açıklamaya girişir. Camus, eserde yaşama karşı duyulan " dünyayı açıkça bilme isteği"ne cevap verilmemesinden yakınır. Uyumsuz duygusunun bilincine varmasına rağmen kurtuluşu Tanrı ve dinde gören Kierkegaard ve Chestov gibi düşünürleri eleştirir. Olnarın Tanrı'ya yönelmelerini "sıçrama" olarak adlandırır. Albert Camus, Saçma insan tiplerini dört başlık altında inceler: Don Juan, Aktör/Oyuncu, Fatih ve Yaratıcı sanatçı. İnsanın yazgısından yani "saçma"dan kaçması yerine kaderine boyun eğmesi gerektiğini söyler. Tahsin Yücel'in çevirisi eserin anlaşılmasını zorlaştırmıştır. Çeviride tercih ettiği "ayrıksız", "uslamlama", "izlek", "ulam", "tanıtlamak" gibi günlük hayatta kullanılmayan kelimeler metnin okunmasını adeta eziyet haline getirmiştir.

Sisifos SöyleniAlbert Camus · Can Yayınları · 20158.4k okunma

·

18 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ozan Çetin