“İdeal bir hayata doymamıştım ama, dünyanızın çile ve ıztırap dolu hayatından usanmıştım. Yorgundum; varlıktan sıyrılan bir sonsuzlukta sanki binlerce yıl dinlenmeye muhtaçtım”
“Burada şüphe gibi bir şey yoktu. Yalnız başına kalan iman, aşktan ayrılmıyordu. Aşk ile tanıyordum. Akıp giden ve her ânı bir önceki ânını yok eden zaman burada