Mustafa Kemal’in Vahidettin ile ilk karşılaşması
Henüz girdiğimiz bu odada ayakta dururken, çok laubali görünen redingotlu adamların içinde başka bir adam belirdi. Bu yeni gelenin kim olduğunu, ne olduğunu ve ne olması gerektiğini ne ben ne de arkadaşım fark etmedik. İçeri girdi, bizim bulunduğumuz tarafa yöneldi. Kanepenin sağ köşesine oturdu. Ben karşısındaki koltuğa oturdum. Benim karşımdaki koltuğu Necip Paşa işgal etti. Bu zaat bir defa gözlerini kapadı, derin bir şekilde daldı, neden sonra tekrar gözlerini açtı, bize lütfen iltifat etti:
-Sizinle müşerref oldum, memnunum.
Tekrar gözlerini kapadı, bu nazikane sözlere cevap vermeye hazırlanırken, şaşkın bir şahsiyetin huzurunda bulunduğunu fark ettim; Cevap vermek mi yoksa vermemek mi gerektiğinde tereddüt ettim. Naci paşanın yüzüne baktım, oda çok durgundu.Onda bir defa daha konuşma kudreti mevcut olup olmadığını anlamak için beklemeyi tercih ettim. Biraz sonra gözlerini açtı:
- Seyahat edeceğiz değil mi?
Ben çok sıkıntılı bir halde:
- Evet seyahat edeceğiz! dedim.
İtiraf edeyim ki bir mecnunla karşı karşıya bulunduğumuzu hemen hissetmiş, fakat mantıki konuşmaya girişmekten kendimi men etmiştim.
Sayfa 28Kitabı okudu
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.