Mektup türünün gitgide unutulduğu bir dönemin içerisinde olduğumuzdan dolayı sanırım, içerisinde bu kadar içten mektuplar barındıran bir kitabı okumuş olmak çok güzel duygular uyandırıyor insanda. Kitabın içerisinde bulunan mektuplar bir dosta hitâben yazılmış ve her bir mektup “Sevgili Dost” cümlesi ile başlıyor. Bu noktada kitabın içerisindeki bir mektupdan şöyle bir alıntı yapmak isterim. Yazarın her mektuba neden bu iki kelime ile başladığını çok güzel bir şekilde anlattığı şu paragraf, okuduktan sonra insana dostlukların ne kadar değerli olduğunu bir kez daha hatırlatıyor: Sevgili Dost, Her defasında bu iki kelime ile başlıyorum mektubuma. Çünkü bu iki kelimeden her biri, gücünü diğerinden alıyor. Sevgili olunmadan dost, dost olunmadan sevgili olunmuyor. Eğer bir ruh beraberliği ise dostluk, iki ruhu bir kılan nedir? Nedir bileşik kaplardaki su seviyesinin sırrı? Demek, “dost insanın ikinci kendisidir” Demek, “sevgi hiç ayırt etmez; sevenle sevilen aynı şeydir.” Kitap hakkında şunu söylemek isterim. Belki de unutmuş yada uzun zamandır hiç yaşamadığınız bir duyguyu tekrar yaşayacak, bazı değerleri tekrar hatırlatacak bir kitap.

Posta Kutusundaki Mızıka (Özel Baskı)A. Ali Ural · Şule Yayınları · 201819,9bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esra Öğretmen