Anne huzurdu. Anne yuvaydı. Annesini kaybeden bir kız bir anda öfkeli bir okyanustaki minik bir sandalda kalmış gibi olurdu. Bazı sandallar zamanla kıyıya vururdu. Ama bazı sandallar kıyıdan gittikçe daha uzağa sürüklenirdi, benim gibi.
Sayfa 159Kitabı okudu
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.