Gönderi
Vefatının 37. sene-i devriyesinde, rahmetle anıyoruz.
Bugün Necip Fazıl diyelim öyleyse. Bana şiiri de, şairi de, Necip Fazıl’ı da sevdiren adamdan daha önceleri söz etmiştim. Yine kendisine selamlar olsun. Hadi Çile’den konuşalım. Çile, üstat Necip Fazıl’ın tüm şiirlerinin toplandığı eser. Başına oturunca bitirme süreniz 2 saati bulmaz. Ama buna okuma denemez. Çünkü Çile’yi okumak için okuyamazsınız. Anlayabilmek için okumak gereken kitaplardan biri. Bazı şiirlerin bir mana ifade etmediği bir gerçek. Belki anlayacak yaşta değilim, belki de anlatanla devir farkından olsa gerek ‘kafama bir şey yağmamıştır.’ Ancak bazı şiirler, cihan değer.
Okuyup bir sayfa ileri gidemeden üzerinde bazen günlerce düşündüren şiirleri var üstadın. Hatta yıllardır hâlâ etkisinden çıkamadığım, ‘Aynalar’ ‘Şarkımız Bizim’ gibi birkaç şiiri var ki, tarif etmem mümkün değil. Özellikle Aynalar, içimdeki sır küpü. Necip Fazıl’ı herkes az ya da çok tanıyordur, hazırcevap halleri olsun, davası olsun bilinmedik bir şahıs değil. Ama ben onu tanımaya gerçek manada Çile ile başlanabileceğini düşünüyorum. Çile’siyle, Kaldırımlar’ıyla (Aykut Kuşkaya’nın sesinden bir ezgi havasında dinleyebilirsiniz), Cânım İstanbul’uyla Necip Fazıl şairlerin, şiirleri de şiirlerin üstadı. Şöyle bir anekdot ile bitirelim.
Necip Fazıl’ın hayatında bir müddet daldığı kumar, içki, kadın içindeki manevi boşluğunu doldurmaz. 30 yaşlarında iken bir tavsiye ile Allah dostu Abdülhakim Arvasî’nin yoluna (ks) intisap eder ve bundan önceki hayatını şöyle ifade eder:
“Tam 30 yıl saatim işlemiş, ben durmuşum
Gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum!”
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.