Benim için hazırlanmak, rahat hareket edebilecek tarzda hafif olmak demekti. Bir eylemin kaçınılmaz ilk şartıydı bu… Geriye namluya mermi sürmek kalıyordu ve içten içe gelişebilecek kararsızlıları, korkuları yenmek… Buna rağmen korku, son an’a kadar kalbimin orta yerinde bir nabız gibi atmaya devam ediyordu hep, ta ki gecenin sessiz perdesinde bir gedik açan o ilk mermi patlayana dek…”
·
34 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.