“...
Artık “sen” ol gülüm
Beni esmer günlerde beyazlatan “sen”,
Ve tenini, terli gecelere
Gözlerini, gözlerime ayarla,
Omzunu başıma...
İnan bu kentler de utanacak bir gün,
Belki de sadece kan değil
Gülüşler kalacak ertesiye.
Yürekleri avuçlarında çocuklar gülüm,
Belki de
Ellerinde karanfil tutan sevgililer kalacak
İnan, inan bana!
....
”