.
Bu senin hikayen. Insanların mışıl mışıl uyuduğu saatlerde gözleriyle tavana pencereler çizen ve o pencerelerden başka bir dünyaya uzanan senin. Yürüyüşünden tanıyorum seni. Kaldırımın tozuna karışıp yok olmak ister gibi duruşundan, herkes saçak altına saklanırken başını gökyüzüne kaldırışından, kahkahana karışan gözyaşından, kaygılı-ürkek
