“ Gerçekler acı değildir. Fakat gerçekle yüzleşince acı duyarız. Mutluluk telakkimiz sarsıntıya uğrar çünkü. Gerçeğin sağlamlığına denk bir sağlamlıkla donanmalısın. “
.
Realizmin doruklarında zayıf karakter olmak.
Bir şiir ile;
“..
Seni sordular boş bıraktım.
Kalemi tuttum koş bıraktır.
Zaman sarhoş bir attır.
Yapma! Ayıptır.
Etme! Günahtır.
Zayıftım. Da?
Zayıflık ayıp mı? “