Maupassant tarzı öykücülüğün ilk temsilcilerinden olan Ömer Seyfettin kısa ve sonu süprizle biten hikayelerinde, okuyucu şaşırtmayı seven üslubu ile kendine has öykücülük oluşturmuştur. Dönemine göre dili sadedir. Yüksek ökçeler ile toplumsal değerleri tartışmaya açmıştır.
