Sen nasıl güzel bir kitapsın böyle ya. Çocukları çok sevdiğim ve onlara kıyamadığım için Zeze’ ye karşı öyle bir yakınlık hissettim ki...Hiçbir kitap bende böylesine derin bir etki uyandırmamıştı, bir kitap ağlaya ağlaya okunur muydu hiç ; evet okumuştum...Yazarın samimi anlatımı ile kendinizi o kurgunun içinde Zeze’yle birlikte yaramazlık yaparken , bir köşede onunla birlikte ağlarken ya da o dayak yedikten sonra onun hissettiği acıyı bölüşürken bulacaksınız ...Biz büyükler, küçükleri anlamamakla kalmıyor onların o masum hayallerinin de katili oluyoruz...Ah Zeze , ah iyi yürekli miniğim, seni hiç unutmayacağım...
